Niedawne badanie dotyczące dostarczania płynności na Uniswap v3 wykazało, że średnio połowa dostawców płynności traci pieniądze z powodu nietrwałych strat.
Nietrwałą strata coraz większym problemem w Uniswap v3
Ostatnie badania pokazują, że nietrwała strata (ang. impermanent loss) staje się coraz większym problemem dla dostawców płynności w Uniswap v3. W raporcie Topaz Blue i Bancor z 17 listopada czytamy, że 49,5% dostawców płynności w Uniswap v3 poniosło z tego tytułu straty.
W raporcie podkreślono, że Uniswap v3 generuje obecnie najwyższe opłaty ze wszystkich AMM, ale nietrwałe straty przewyższają poziom dochodu z tych zarobionych opłat. Analitycy pokusili się nawet o stwierdzenie, że zdecydowanie lepszą opcją dla dostawców płynności mogło okazać się po prostu trzymanie aktywów w portfelu.
Czym jest nietrwała strata?
Nietrwała strata to ryzyko związane z zapewnieniem płynności pulom dwóch aktywów w protokołach DeFi. Jest to różnica wartości między aktywami cyfrowymi zdeponowanymi w puli płynności opartej na automatycznym animatorze rynku lub po prostu trzymaniem ich w portfelu kryptowalutowym. Ponieważ – aby utworzyć pozycję – dostawcy płynności łączą ze sobą dwa aktywa, stosunek aktywów w pozycji zmienia się, gdy zmieniają się ceny spot poszczególnych składników pary.
Na przykład, jeśli użytkownik dostarczył do puli płynności równe wartości USDT i ETH, a cena ETH wzrośnie, kryptowaluta zacznie być usuwana z puli w celu sprzedaży po wyższej cenie. Prowadzi to do spadku wartości pozycji użytkownika w USD.
Więcej na temat zasad, którymi rządzą się pule płynności w DeFi przeczytasz tutaj:
Czy to znaczy, że dostarczanie płynności w ramach Uniswap v3 jest ryzykowne? Na pewno tak. Czy jest nieopłacalne? W cytowanym wyżej raporcie czytamy:
„Użytkownik, który zdecyduje się nie zapewniać płynności, może oczekiwać szybszego wzrostu wartości swojego portfela niż użytkownik, który aktywnie zarządza pozycją dostarczania płynności w Uniswap v3.”
Szczegóły raportu
W okresie, kiedy przeprowadzane było badanie, analizowane pule odpowiadały za 43% całej płynności Uniswap v3. W okresie od 5 maja do 20 września 2021 r. wygenerowały one w sumie 199 mln USD w opłatach z 108,5 mld USD wolumenu obrotu.
W tym samym czasie, badane pule poniosły nietrwałe straty w wysokości 260 mln USD, co dało 60 mln USD łącznych strat netto.
Spośród 17 przeanalizowanych pul, 80% doświadczyło sytuacji, w której nietrwała strata przewyższyła poziom opłat zarobionych przez dostawców płynności. Tylko trzy z analizowanych pul (WBTC/USDC, AXS/WETH i FTM/WETH) odnotowały dodatnie zyski netto. Niektóre pule odnotowały straty znacznie powyżej 50%, np. MKR/ETH, gdzie 74% użytkowników poniosło stratę.
Badanie miało również na celu ustalenie, czy strategie aktywne przyniosą inne wyniki niż strategie pasywne. Aktywny użytkownik zmienia swoje pozycje częściej niż pasywny. Podczas gdy można było założyć, że traderzy krótkoterminowi będą osiągać lepsze wyniki niż pasywni, nie dowiedziono korelacji między krótkoterminowością zajmowanych pozycji a wyższym poziomem zysków.
Na podstawie analizowanych segmentów czasowych stwierdzono, że najlepiej poradzili sobie ci, którzy dostarczali płynność dłużej niż miesiąc:
Od Redakcji
Niniejszy artykuł ani w całości ani w części nie stanowi „rekomendacji” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi czy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (Ue) Nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE oraz Rozporządzenia Delegowane Komisji (Ue) 2017/565 z dnia 25 kwietnia 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy. Zawarte w serwisie treści nie spełniają wymogów stawianych rekomendacjom w rozumieniu w/w ustawy, m.in. nie zawierają konkretnej wyceny żadnego instrumentu finansowego, nie opierają się na żadnej metodzie wyceny, a także nie określają ryzyka inwestycyjnego.