Aż 40% zysków z transnarodowych korporacji transferowane jest do tzw. rajów podatkowych. Francja, Niemcy i Wielka Brytania tracą około 20 – 30% zysków z CIT, USA ok. 19%, Polska od 5-10% dochodów rocznie. Pomiędzy 2015 a 2017 rokiem szacuje się, iż kwota pieniędzy, które wypłynęły oscylowała w okolicach 741 mld dolarów. Raje podatkowe – to robi wrażenie.
Kierunki podatkowej turystyki
Choć takie miejsca jak Bermudy, Kajmany, Bahamy czy Seszele mogą kojarzyć się z kierunkami wypływu środków, to okazuje się, że nie trzeba szukać aż tak daleko. Wystarczy spojrzeć na takie państwa takie jak Cypr, Luksemburg, Malta, Belgia, Holandia, Irlandia lub Szwajcaria. Stosując specyficzne regulacje prawne, przyciągają do siebie zyski globalnych koncernów.
Spółki specjalnego przeznaczenia
Charakteryzują się niewielkim zatrudnieniem i brakiem działalności produkcyjnej. Położone są poza krajem, gdzie ma miejsce fizyczna produkcja. Są osobną jednostką, która w danej grupie kapitałowej pełni kluczową rolę. Są np. właścicielem loga całej korporacji, za którego użytkowanie każą płacić innym spółkom z grupy. Ile? W zasadzie dowolną kwotę, bo bardzo trudno wycenić, jaką korzyść spółkom zlokalizowanym w różnych krajach daje to, że funkcjonują pod określonym logiem. W ten sposób spółka specjalnego przeznaczenia. Może ściągać do siebie niemal nieograniczone wartości kapitału.
To jeszcze nie koniec podróży
Wspomniane państwa, takie jak Cypr, Luksemburg, Malta, Belgia, Holandia, Irlandia lub Szwajcaria to tylko przystanek w wędrówce kapitału wypływającego z korporacji. Dzieje się tak, ponieważ przeniesienie kapitału bezpośrednio np. z Niemiec na Seszele wzbudzałoby podejrzenia. Kilka „przesiadek” kapitału to metoda na bezproblemowe przejście pomiędzy krajem pierwotnym a krajem docelowym.
Jak rozwiązać problem?
Kluczem do zapobiegania wypływom kapitału na przykładowe Wyspy Dziewicze jest ujednolicenie prawa podatkowego i wprowadzenie regulacji mówiących wyraźnie, że podatek powinien być odprowadzany na terenie kraju, gdzie dana firma funkcjonuje. Świat stoi głównie transnarodowymi korporacjami. Jeśli zwykły obywatel jest dokładnie sprawdzany przez szereg instytucji czy przypadkiem nie odprowadza podatków w innym państwie niż w tym, gdzie działalność rzeczywiście wykonuje, to takie samo prawo może zostać zastosowane względem tych dużych podmiotów.
Unia Europejska rozpoczęła tworzenie listy rajów podatkowych, jednak problem polega na tym, że pomija na tej liście państwa unijne.
CCCTB i podatek kompensacyjny
Pierwsze narzędzie zawierające w nazwie nadmiar literek „c” to Common Consolidated Corporate Tax Base, czyli wspólna skonsolidowana podstawa opodatkowania CIT. „Ideą tego rozwiązania jest wprowadzenie jednolitych zasad ustalania dochodu do opodatkowania we wszystkich państwach członkowskich. Firmy działające w różnych krajach mogłyby wówczas określać dochód na poziomie całej UE. Następnie instytucje unijne, wykorzystując wypracowaną formułę, dzieliłyby ten dochód między państwa, w których dana firma działa. Każdy kraj miałby prawo opodatkowania tego dochodu według własnej stawki. Rozwiązanie to zmierza więc w kierunku harmonizacji podobnej jak w przypadku VAT – państwa miałyby swobodę w ustalaniu wysokości stawki, ale ogólne zasady opodatkowania byłyby jednolite.”
Podatek kompensacyjny to „podatek kalkulowany dwa razy. Pierwszy – według standardowych zasad. Drugi – według obniżonej stawki, ale z podstawy opodatkowania wyłącza się płatności najczęściej wykorzystywane do unikania opodatkowania…z dwóch obliczonych wartości firma odprowadza do administracji skarbowej tą wyższą. W ten sposób spółkom ogranicza się możliwość nadmiernego wykorzystywania różnych wątpliwych przepływów finansowych.”
Wyścig do dna
Wyścigiem do dna (ang. race to the bottom) określa się postępujące obniżanie podatków dla przedsiębiorstw w celu uniknięcia wypływu kapitału do rajów podatkowych. Nie zmienia to zapotrzebowania państwa na konkretne usługi, takie jak np. służba zdrowia, więc to co się obniży jednym, to znajdzie swoją kompensację w podwyżce dla drugich – obywatela czy konsumpcji. Dlatego tworzenie własnego raju podatkowego, by konkurować z innym rajem podatkowym to kiepska opcja. Więksi zyskają, mniejsi będą za to płacić w obrębie jednego państwa.
Zapraszam do komentowania
źródło:
https://klubjagiellonski.pl/2020/07/23/solidarnosc-podatkowa-warunkiem-przetrwania-ue15/
