Z ostatniej chwili: Polski złoty na fali, tąpnięcie na USDPLN. Słabe dane PMI usług z Niemiec

Finalne dane PMI usług z Europy okazały się nieznacznie niższe, od wstępnych odczytów. Niemniej jednak euro zyskuje dziś na fali perspektywy zakończenia wojny w Ukrainie. Zyskuje też polski złoty – zwłaszcza w relacji do dolara, gdzie para tąpnęła poniżej 3,9 PLN. W przypadku dolara działa efekt synergii. Mocne fundamenty gospodarki Polski i zakończenie konfliktu kontra słabsze dane z USA. Oraz rosnąca szansa na luzowanie ceł na Meksyk i Kanadę. Tymczasem oto, jak wypadały dane ze Starego Kontynentu. Negatywne zaskoczenie przyszło przede wszystkim z Niemiec.

Dane PMI usług z Europy (ostateczny odczyt, za luty)

• Strefa euro:
  • Usługi: 50,6 (prognoza: 50,7, poprzednio: 50,7)
  • Łączony PMI: 50,2 (prognoza: 50,2, poprzednio: 50,2)

• Niemcy:
  • Usługi: 51,1 (prognoza: 52,2, poprzednio: 52,2)
  • Łączony PMI: 50,4 (prognoza: 51, poprzednio: 51,0)

• Francja:
  • Usługi: 45,3 (prognoza: 44,5, poprzednio: 44,5)
  • Łączony PMI: 45,1 (prognoza: 44,5, poprzednio: 44,5)
• Włochy:
  • Usługi: 53,0 (prognoza: 51, poprzednio: 50,4)
  • Łączony PMI: 51,9 (prognoza: 50, poprzednio: 49,7)
• Hiszpania:
  • Usługi: 56,2 (prognoza: 55,5, poprzednio: 54,9)
• Wielka Brytania
  • Usługi: 51 (prognoza: 51,1, poprzednio: 51,1).
  • Łączone PMI: 50,5 (prognoza: 50,5, poprzednio: 50,5).

Wskaźnik cen producentów w strefie euro (PPI, r/r), za luty: 1,8% (oczekiwania: 1,3%, poprzednio: 0,0%, zrewidowano do 0,1%)

Wskaźnik cen producentów w strefie euro (PPI, m/m), za luty: 0,8% (oczekiwania: 0,3%, poprzednio: 0,4%, zrewidowano do 0,5%)

Komentarz S&P dot. usług w Niemczech

Główny ekonomista S&P, Cyrus de la Rubia skomentował: „Wzrost aktywności w sektorze usług spowolnił od początku roku. Czyli bardziej, niż sugerował wstępny odczyt HCOB PMI. Wciąż obserwujemy niewielki wzrost, jednak jego rola jako przeciwwagi dla recesji w przemyśle jest coraz mniej wyraźna, co stawia gospodarkę w trudniejszej sytuacji.

Analizując wskaźnik PMI dla całej gospodarki, przekaz jest jasny: gospodarka ma trudności z wejściem w tryb wzrostu. Oznacza to, że Niemcy nie cierpią jedynie z powodu słabego popytu zewnętrznego… Który jest kluczowym problemem dla sektora przemysłowego, ale również z powodu niedostatecznego popytu wewnętrznego, który napędza usługi. To wyzwanie dla nowego rządu – samo zwiększanie konkurencyjności nie wystarczy, konieczne będzie również pobudzenie konsumpcji prywatnej.

Firmom usługowym udało się podnieść ceny w podobnym tempie jak w poprzednim miesiącu, podczas gdy inflacja kosztowa, głównie wynikająca z wyższych wynagrodzeń, nieco złagodniała. Ale wciąż pozostaje na stosunkowo wysokim poziomie.

Pozytywnym sygnałem jest fakt, że spadek nowych zamówień był minimalny, co może tłumaczyć, dlaczego firmy nadal tworzą miejsca pracy – choć tempo zatrudniania spadło. Ogólnie rzecz biorąc, sektor usług nadal pełni rolę stabilizatora całej gospodarki i nic nie wskazuje na to, by miało się to wkrótce zmienić. Szczególnie że usługi są mniej podatne na amerykańską politykę handlową niż sektor przemysłowy.

Niektóre firmy wyrażają nadzieję, że sytuacja gospodarcza poprawi się wraz z utworzeniem nowego, bardziej stabilnego rządu. Jednak ogólny optymizm co do perspektyw wzrostu pozostaje poniżej długoterminowej średniej i spadł, co idzie w parze z malejącą liczbą zaległych zamówień. Wskaźnik PMI nie sugeruje, że gospodarka znajduje się na progu dynamicznego ożywienia, ale jednocześnie nie wskazuje na zbliżającą się gwałtowną recesję.”

Obserwując najnowsze informacje z Eurazji, dowiedzieliśmy się, że Komisja Europejska proponuje utrzymanie obowiązkowego poziomu zapełnienia magazynów gazu na 90% przed 1 listopada każdego roku. Padła propozycja przedłużenia celów dotyczących zapasów gazu o dwa lata – do 2027 roku. UE nadal uznaje cel 90% zapasów gazu za obowiązkowy.

Jednak wciąż jest opóźnienie w publikacji planu odchodzenia od rosyjskiego gazu. Z kolei Chiny planują rozszerzenie emisji obligacji w kluczowych sektorach. Rząd zamierza zwiększyć wsparcie finansowe dla strategicznych branż. Większa koordynacja polityki finansowej, fiskalnej i technologicznej.