Z ostatniej chwili: Fed zdecydował o stopach. 'Drukarki się grzeją’. Bitcoin i Wall Street reagują!

Zgodnie z prognozą Wall Street, amerykańska Rezerwa Federalna obniżyła stopy procentowe o 25 punktów bazowych, do 3,75%. Opublikowała też prognozy inflacyjne i nowe projekcje makroekonimiczne dla gospodarki USA.

Sama decyzja nie zaskoczyła nikogo. Zaskoczył natomiast ton publikowanych projekcji oraz skala rozbieżności wewnątrz Komitetu. To jedno z tych posiedzeń, po których rynek nie wychodzi z jasnym obrazem przyszłej ścieżki polityki pieniężnej.

• Mediana prognoz stóp Fed (obecny poziom): 3,625% (prognoza 3,625%, poprzednio 3,625%)
• Mediana prognoz stóp Fed (kolejny rok): 3,375% (prognoza 3,375%, poprzednio 3,375%)
• Mediana prognoz stóp Fed (2-letnie): 3,125% (prognoza 3,125%, poprzednio 3,125%)
• Mediana prognoz stóp Fed (3-letnie): 3,125% (prognoza 3,125%, poprzednio 3,125%)
• Mediana długoterminowej prognozy stóp: 3% (prognoza 3,125%, poprzednio 3%)

Gołębie sygnały?

Głosowanie 9 do 3 dobrze oddaje, jak szeroki stał się dziś rozkład opinii w Fed. Członek Komitetu Miran opowiedział się za agresywniejszym cięciem o 50 pb. Z drugiej strony Austan Goolsbee i Jeff Schmid chcieli pozostawienia stóp bez zmian. Taka konstrukcja sprzecznych głosów zdarza się rzadko i od razu sygnalizuje, że politycy pieniężni inaczej oceniają zarówno ryzyka inflacyjne, jak i kondycję rynku pracy.

W projekcjach makro pojawiła się obniżka ścieżki PCE na 2026 rok. Fed widzi inflację PCE na poziomie 2,4 procent, a inflację bazową na 2,5 procent. Obie wartości były wcześniej wyżej. To ruch niewielki, ale znaczący symbolicznie. Bank centralny daje do zrozumienia, że w średnim horyzoncie proces dezinflacji wciąż ma solidne podstawy, mimo że w oficjalnym komunikacie zaznaczono, iż inflacja „pozostaje podwyższona” i „nieco wzrosła względem początku roku”.

Największe poruszenie wywołała jednak nie sama inflacja, lecz niespotykana rozbieżność przewidywań dotyczących stóp procentowych w 2026 roku. Siedmiu członków Komitetu nie widzi w ogóle potrzeby obniżek w tym okresie. Czterech zakłada co najmniej trzy cięcia. Kolejna grupa czterech opowiada się za dwoma. Mediana, obejmująca jedynie 25 pb luzowania, właściwie nie oddaje skali różnic. Tak dużego rozwarstwienia opinii nie notowano od czasów pandemii.

Prognozy inflacyjne

W długim horyzoncie prognozy pozostają stonowane. Mediana stóp na koniec 2026 roku wynosi 3,4 procent, w 2027 spada do 3,1 procent i na podobnym poziomie pozostaje również w 2028. Długoterminowa stopa równowagi to wciąż 3 procent. Fed nie widzi powrotu do ery taniego pieniądza znanej z poprzedniej dekady.

W ocenie koniunktury dominuje ton ostrożnego realizmu. Fed stwierdza, że gospodarka rozwija się „w umiarkowanym tempie”. Zwraca uwagę na wolniejsze tempo tworzenia miejsc pracy i nieznaczny wzrost bezrobocia. Projekcje potwierdzają te obserwacje: wzrost PKB w 2025 roku to 1,7 procent, a w 2026 roku 2,3 procent. Stopa bezrobocia powinna wynosić 4,5 procent w 2025 i 4,4 procent w 2026. Komitet podkreśla, że niepewność pozostaje wysoka, a ryzyka dla rynku pracy zaczynają narastać bardziej wyraźnie.

W tle toczy się również istotna zmiana w zarządzaniu płynnością. Fed zapowiedział rozpoczęcie zakupów bonów skarbowych już 12 grudnia. W ciągu najbliższych 30 dni planuje kupić papiery o wartości 40 miliardów dolarów. Przez kilka kolejnych miesięcy te zakupy mają pozostać podwyższone. Jednocześnie zniesiono limit operacyjny dla stałego mechanizmu overnight repo, a w dalszej perspektywie tempo zakupów rezerw ma być stopniowo ograniczane. To nie jest klasyczne QE, ale w praktyce oznacza złagodzenie warunków płynnościowych.

JP Morgan widzi jastrzębie znaki?

Michele z JP Morgan ocenił, że projekcje Fed mają „jasno wyczuwalny jastrzębi ton”, mimo że stopy zostały obniżone. Jest to kombinacja, która rzadko idzie w parze i która dodatkowo komplikuje interpretację działań banku centralnego. Dzisiejsze posiedzenie pokazało Fed podzielony i ostrożny. Obniżka stóp nie zmieniła tego obrazu.

Różnice poglądów dotyczące 2026 roku, rosnąca niepewność co do rynku pracy oraz umiarkowane oczekiwania wzrostowe sprawiają, że ścieżka polityki pieniężnej na kolejne lata pozostaje wyjątkowo mglista. W praktyce oznacza to jedno: Fed będzie reagował na dane, a nie kierował się z góry ustaloną strategią. Dla rynków to zapowiedź okresu, w którym zmienność i wrażliwość na publikacje makroekonomiczne będą wyraźnie większe niż dotychczas

(Artykuł w edycji)