Przeglądany tag
G20 to grupa dwudziestu największych gospodarek świata, utworzona w 1999 r., Została pomyślana jako blok, który skupiałby najważniejsze uprzemysłowione i rozwijające się gospodarki w celu omówienia międzynarodowej stabilności gospodarczej i finansowej.
Coroczny szczyt, spotkanie przywódców G20, które zainicjowano w 2008 roku, przekształcił się w główne forum dyskusji ekonomicznej, a także innych pilnych kwestii globalnych. Jednym z najbardziej imponujących osiągnięć grupy była zdecydowana reakcja na kryzys finansowy z 2008 roku. Niektórzy analitycy twierdzą jednak, że od tego czasu jej spójność uległa pogorszeniu.
Czym jest szczyt G20 i kto w nim bierze udział?
Grupa G20 obejmuje dziewiętnaście krajów , które są jednymi z największych gospodarek świata, niektóre również członkami Unii Europejskiej. W skład G20 wchodzą, m. in. Argentyna, Australia, Brazylia, Kanada, Chiny, Francja, Niemcy, Indie, Indonezja, Włochy, Japonia, Meksyk, Rosja, Arabia Saudyjska, RPA, Korea Południowa, Turcja, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone.
Co roku przywódcy państw członkowskich G20 spotykają się, aby omówić głównie sprawy gospodarcze i finansowe oraz koordynować politykę w innych sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania. Przykładem może być sytuacja, w której G-20 dyskutowała, jak zająć się tajną irańską elektrownią jądrową na szczycie w 2009 r., oraz kiedy forum debatowało, jak przeprowadzić częściowe zawieszenie broni w Syrii na szczycie w 2017 r. G20 nie jest stałą instytucją z siedzibą, biurami ani personelem. Zamiast tego, jej przywództwo zmienia się corocznie wśród swoich członków, decyzje podejmuje w drodze konsensusu, a realizacja programu zależy od woli politycznej poszczególnych państw.
Narody G20 stanowią łącznie około 80% światowej produkcji gospodarczej, prawie 75% całego światowego handlu i około dwie trzecie światowej populacji. Liczby te pozostały względnie stabilne, podczas gdy odpowiednie wskaźniki dla grupy G7, mniejszej grupy rozwiniętych demokracji, skurczyły się, ponieważ rynki wschodzące zajmują stosunkowo większą część światowej gospodarki.
Grupa G20 została utworzona w 1999 r. w następstwie azjatyckiego kryzysu finansowego, aby zjednoczyć ministrów finansów i bankierów centralnych z dwudziestu największych ustabilizowanych i wschodzących gospodarek świata. Dziesięć lat później, u szczytu światowego kryzysu gospodarczego, grupa G20 została wyniesiona na szefów państw i rządów. Wielu ekspertów przypisuje G20 szybkie działania, które, jak powiedział Stewart Patrick z CFR, „uratowały globalny system finansowy w swobodnym upadku”. W 2008 i 2009 r. państwa G20 zgodziły się wydać środki warte 4 biliony dolarów w celu ożywienia swoich gospodarek, odrzuciły bariery handlowe i wdrożyły daleko idące reformy systemu finansowego.
Patrick i inni obserwatorzy twierdzą, że od tego czasu grupa G-20 walczyła o osiągnięcie podobnego sukcesu w realizacji celów związanych z koordynacją polityki pieniężnej i fiskalnej, osiągnięciem wyższego wzrostu oraz wykorzenieniem korupcji i uchylania się od opodatkowania. Analitycy geopolityczni, Ian Bremmer i Nouriel Roubini, spierali się przeciwko użyteczności G20, mówiąc, że zamiast tego wyłania się świat „G-Zero” – taki, w którym kraje idą samodzielnie lub tworzą koalicje ad hoc, aby realizować swoje interesy.
Chociaż niektórzy są sceptyczni co do użyteczności G20, wielu obserwatorów wskazuje, że członkostwo w G20 jest nadal bardziej reprezentatywne dla obecnego międzynarodowego układu sił niż inne bloki krajów utworzonych dawno temu, takie jak G7.
Kilka potęg na rynkach wschodzących, w tym Brazylia, Chiny, Indie i Indonezja, należy do G20, podobnie jak inne ważne kraje, takie jak Rosja i Arabia Saudyjska, które są wykluczone z bloków obejmujących wyłącznie demokracje. Z tego powodu Patrick opisuje podniesienie statusu G20 w 2008 r. jako przełomowy moment w globalnym zarządzaniu. „Po raz pierwszy najważniejsze ugruntowane i wschodzące narody spotkały się jako pozornie równi partnerzy w ramach wielostronnego szczytu” – napisał.