Rynek kryptowalut drży od plotek, że Departament Skarbu USA może wkrótce oskarżyć szereg instytucji finansowych o wykorzystywanie aktywów cyfrowych do prania pieniędzy.
Popularne konto na Twitterze FXHedge, jako pierwsze poinformowało o potencjalnym ruchu DS, wysyłając ostrzeżenie do 122 700 obserwujących.
Tweet szybko stał się wirusowy.
U.S. TREASURY TO CHARGE SEVERAL FINANCIAL INSTITUTIONS FOR MONEY LAUNDERING USING CRYPTOCURRENCIES -SOURCES
— FXHedge (@Fxhedgers) April 18, 2021
Według CoinGecko, ethereum spadło z około 2260 USD do najniższego poziomu 1970 USD, a Binance Coin spadł z około 501 USD do 440 USD.
Dane analizatora Bybt wskazują, że spadek, którego doświadczył dziś rano król kryptowalut, doprowadził do co najmniej 7,9 miliarda dolarów w likwidacji.
Rynek bitcoina załamał się na skutek plotki?
Kilka minut po opublikowaniu tweeta rynki kryptowalut pogrążyły się w głębokiej czerwieni, a sam bitcoin spadł z około 59 000 USD do najniższego poziomu 52 800 USD.
Jake Chervinsky, główny radca prawny w Compound Finance, pisze, że nie uważa tego tweeta za wiarygodnego, ponieważ sprawy o pranie pieniędzy wchodzą w zakres kompetencji amerykańskiego Departamentu Sprawiedliwości. Dodaje również, że obciążanie kilku instytucji finansowych naraz byłoby „niezwykłe”:
„Nie uważam tego za wiarygodne. Sam tweet jest podejrzany: Departament Skarbu nie stawia zarzutów za pranie pieniędzy (robi to DOJ), a sprawa przeciwko kilku instytucjom finansowym naraz byłaby niezwykła. Ponadto dochodzenia w takich sprawach są poufne i rzadko ulegają ujawnieniu. Nie przekonują mnie nienazwane „źródła”.
Echo sprawy z marca 2020 roku?
Nie jest tajemnicą, że Departament Skarbu USA oskarżał już w przeszłości osoby fizyczne o wykorzystywanie aktywów kryptowalutowych do prania pieniędzy.
W marcu 2020 roku agencja ukarała dwóch obywateli Chin i oskarżyła ich o pranie skradzionej kryptowaluty w imieniu Lazarus – grupy, którą FBI określiło jako sponsorowaną przez państwo północnokoreańską organizację hakerską.
Według Urzędu Kontroli Aktywów Zagranicznych (OFAC) Departamentu Skarbu Tian Yinyin i Li Jiadong kontrolowali około 100 milionów dolarów w bitcoinie, który został skradziony w 2018 roku. Przenosili kryptowaluty między różnymi adresami, aby spróbować ukryć pochodzenie środków.
W marcu 2020 roku śledczy stwierdzili, że pranie kryptowalut jest częścią większego wysiłku Korei Północnej, mającego na celu finansowanie jej programów broni nielegalnymi środkami.
„Złośliwa aktywność cybernetyczna Korei Północnej jest głównym źródłem dochodów reżimu, od kradzieży pieniądza fiducjarnego w konwencjonalnych instytucjach finansowych po włamania cybernetyczne wymierzone w giełdy kryptowalut.
Raport panelu ekspertów Rady Bezpieczeństwa ONZ 1718 z sierpnia 2019 r. szacuje, że Korea Północna próbowała ukraść aż 2 miliardy dolarów, z czego 571 milionów dolarów przypisuje się kradzieży z wykorzystaniem kryptowalut. Dochody te pozwalają północnokoreańskiemu reżimowi na dalsze inwestowanie w nielegalne programy dotyczące pocisków balistycznych i nuklearnych”.
źródło grafiki tytułowej: tutaj
Przeczytaj:
Od Redakcji
Niniejszy artykuł ani w całości ani w części nie stanowi „rekomendacji” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi czy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (Ue) Nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE oraz Rozporządzenia Delegowane Komisji (Ue) 2017/565 z dnia 25 kwietnia 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy. Zawarte w serwisie treści nie spełniają wymogów stawianych rekomendacjom w rozumieniu w/w ustawy, m.in. nie zawierają konkretnej wyceny żadnego instrumentu finansowego, nie opierają się na żadnej metodzie wyceny, a także nie określają ryzyka inwestycyjnego.