W obliczu nadchodzących wyborów prezydenckich, zaplanowanych na 10-12 grudnia, gdzie oczekuje się, że Abdel Fattah al-Sisi zdobędzie trzecią kadencję, Egipt stoi na gospodarczym rozdrożu. Kraj zmaga się z pogłębiającym kryzysem ekonomicznym. Charakteryzuje się on choćby spadającą wartością funta egipskiego, brakami w rezerwach walutowych i galopującą inflacją. Te wydarzenia rodzą pytanie: czy Egipt tańczy na krawędzi finansowej przepaści?
Korzenie kryzysu: historia i polityka
Egipt zmaga się z problemami gospodarczymi, które narastały przez dziesięciolecia. Nieefektywne planowanie i biurokracja hamowały rozwój przemysłowy, a polityka handlowa sprzyjała importowi kosztem eksportu, pogłębiając deficyt. Nadmiernie wysoko wyceniana waluta, niestabilne prawa własności, instytucje oraz wszechobecna rola państwa i wojska w gospodarce znacząco ograniczyły inwestycje i konkurencję. Za rządów Sisiego Egipt pogrążył się w długach zagranicznych.
Obecnie, z odwracaniem się zagranicznych kredytodawców od długu i rosnącymi kosztami krajowego pożyczania, kraj wpadł w błędne koło rosnących deficytów i dewaluacji waluty. Rząd podniósł ceny towarów i usług subsydiowanych, ale ta decyzja okazała się niewystarczająca w obliczu szybkiego wzrostu inflacji.
Zobacz także: Pociąg Bitcoin ruszył ze stacji. Czy wciąż jest sens go gonić?
Egipt i kaskada wyzwań gospodarczych
Wzrost gospodarczy Egiptu traci impet, a ostatnie kwartały 2022 roku i początek 2023 roku charakteryzują się spowolnieniem. Mimo widocznego wzrostu, szybko rosnąca populacja, której przyrost World Bank ocenił na 1,7% w 2021 roku, stępiła jego wpływ. Wielu Egipcjan obserwuje pogorszenie standardu życia w obliczu tych wyzwań ekonomicznych.
Dewaluacja waluty jest drastyczna – funt stracił połowę swojej wartości w stosunku do dolara od marca 2022 roku. Czarnorynkowy kurs dolara jest znacznie wyższy niż oficjalny.
Brak dolarów doprowadził do ostrego niedoboru walut obcych, utrudniając import i prowadząc do nagromadzenia towarów w portach, co dodatkowo pogarsza problemy lokalnych przemysłów.
Obsługa długu stała się ogromnym wyzwaniem dla Egiptu, przy czym płatności odsetek pochłaniają znaczną część krajowych dochodów. Tkanka społeczno-ekonomiczna również się rozpada, z rosnącymi wskaźnikami ubóstwa i rozpadem systemów edukacyjnych. Duża liczba absolwentów szuka możliwości za granicą, podkreślając ponure perspektywy krajowe.
Pomimo tych wyzwań, Egipt nie ograniczył wydatków. Pod rządami Sisiego kraj zainwestował środki w masowe projekty infrastrukturalne, w tym budowę nowej stolicy i szybką rozbudowę dróg. Również wydatki na wojsko wzrosły, a Egipt stał się jednym z głównych importerów broni na świecie.
Może Cię również zainteresować: