Woda w kranach otępiała intelektualnie? „Teorie spiskowe” i werdykt sądu w sprawie kontrowersyjnej substancji

Amerykański sąd przyznał rację skarżącym, który pozwali Agencję Ochrony Środowiska (EPA). Tłem pozwu była kwestia długo uchodząca za „teorię spiskową” – mianowicie zagadnienie tego, jaki wpływ ma fluor zawarty w wodzie z kranu.

Fluor wielu osobom kojarzy się się z szeroko zakrojonych „fluoryzacji” zębów, jakie przeprowadzano niegdyś w szkołach czy przedszkolach. Władze „promują” bowiem w ten jakoby sposób zdrowie dentystyczne. Substancję tę wykorzystywano także powszechnie do odkażania wody.

Zdaniem większości (choć nie wszystkich) źródeł oficjalnych – fluor jest całkowicie bezpieczny. Nie ma najmniejszej obawy, że może on zaszkodzić ludziom, i dlatego wszelkie tezy, jakoby jego wykorzystanie było brzemienne w skutkach dla odbiorców wody, to bujda.

To wszystko jednak nie koresponduje z uporczywie podnoszonymi stanowiskami sceptycznymi. Jak również niezaprzeczalnym faktem, że fluor jako substancja jest po prostu toksyczny. Oficjalnie – jedynie w większych stężeniach, ale…

Fluor „dla zdrowych zębów”

Pojawiające się badania naukowe dość jednoznacznie sugerowały jego szkodliwość. Fluor wiązano z zachorowalnością na nowotwory. To, co jest chyba najbardziej kontrowersyjne, to wpływ tej substancji na upośledzenie rozwoju intelektualnego u dzieci.

Wedle co bardziej podejrzliwych, praktyka ta miałaby być ze strony różnorakich władz i rządów zamierzona. Prowadziłaby bowiem do masowej ewolucji zachowań szerokich kręgów przyszłych obywateli – czyniąc ich bardziej otępiałymi i posłusznymi.

Nietrudno domyślić się, że właśnie głosicieli takich podejrzeń wobec rządów najczęściej określano mianem paranoików. W ostatnim czasie jednak również i państwowym, akredytowanym instytucjom badawczym zdarzało się formułować twierdzenia niewiele od tego odbiegające.

Przykładowo, amerykański Narodowy Program Toksykologii stwierdził niedawno (z, jak zaznaczono, „umiarkowanym poziomem pewności”), że istnieć może związek pomiędzy poziomem fluoru w wodzie używanej przez ciężarne kobiety a obniżonym poziomem IQ ich dzieci po urodzeniu.

Toksyna jest toksyną, nawet ta z urzędową aprobatą

Tezę o szkodliwości fluoru w wodzie krytyce tegoż zanieśli na forum sądowe. I Edward Chen, okręgowy sędzia federalny dla północnego dystryktu Kalifornii, przyznał im rację. Uczynił to wbrew obiekcjom EPA, dalej twierdzącej, że fluor jest bezpieczny, zaś jego krytycy – mówiąc łagodnie, przewrażliwieni.

Jak orzekł Chen, rolą EPA nie jest decydowanie, co na pewno jest bezpieczne, a co nie, lecz dbanie o margines bezpieczeństwa. Stąd zatem jeśli istnieje choćby częściowo uwiarygodnione prawdopodobieństwo tego, że fluor jest szkodliwy, Agencja winna podjąć kroki, by je zmniejszyć.

Na wyrok w oczywiście entuzjastyczny sposób zareagowali skarżący – ale także niektórzy badacze. Wedle opinii tych ostatnich, orzeczenie to będzie można kiedyś porównać do przełomowych spraw, w których orzekano przykładowo o szkodliwości tytoniu czy azbestu.

Też niegdyś zachwalanych przez tzw. czynniki oficjalne oraz korporacyjne działy marketingu jako „całkowicie bezpieczne”. Zaś ich krytycy – oskarżani o spiskowy światopogląd i przynajmniej częściowe niezrównoważenie psychiczne.